ابن بطوطه جهانگر معروف جهان اسلام وهم عصر ابن تیمیه در سفر نامه اش(رحلة ابن بطوطة) ضمن نقل مشاهداتش در دمشق به معرفی ابن تیمیه پرداخته و می گوید : 

 وکان بدمشق من کبار الفقهاء الحنابلة تقی الدین بن تیمیّة کبیر الشام یتکلّم فی الفنون إلاّ أنّ فی عقله شیئاً، ... وکنت إذ ذاک بدمشق فحضرته یوم الجمعة وهو یعظ الناس علی المنبر الجامع ویذکّرهم، فکان من جملة کلامه أن قال: إنّ الله ینزل إلی سماء الدنیا کنزولی هذا، ونزل درجة من درج المنبر، فعارضه فقیه مالکی یعرف بابن الزهراء، وأنکر ما تکلّم به، فقامت العامّة إلی هذا الفقیه، وضربوه بالأیدی والنعال ضرباً کثیراً ...

ترجمه :

 در دمشق فقیه بزرگ حنابله تقی الدین بن تیمیه را دیدم، او در فنون گوناگون سخن می گفت ولی در عقل او چیزی بود....او در یکی از جمعه ها در مسجدی مشغول وعظ و ارشاد بود و من نیز شرکت کردم از جمله گفتار او این بود: خداوند (از عرش) به آسمان نخست فرود می آید مانند فرود آمدن من از منبر، این سخن را به گفت و یک پله از منبر پایین آمد. در این هنگام فقیهی مالکی به نام  (ابن الزهرا) به مقابله برخاست و سخن او را رد کرد.مردم عامی و کم سواد به طرفداری از ابن تیمیه برخاستند و فقیه معترض را با مشت و کفش زدند...